De beelden die veel mensen hebben over islam, islamitische culturen, en burgers met een moslimachtergrond, zijn geregeld nogal eendimensionaal. Toen Paul Witteman enkele jaren geleden de bedrijfsleider van een Rotterdamse wijnbar aan zijn gesprekstafel aankondigde, noemde hij de vrouw een ex-moslima. De Marokkaans-Nederlandse bedrijfsleider reageerde zeer verbaasd.
Het zijn niet de religieuze voorgangers aan de ene kant, of talkshowhosts aan de andere, die bepalen of iemand moslim is of zich al dan niet moslim voelt. Dat zijn de mensen zelf, in al hun verscheidenheid.
TransCity, een van de initiatiefnemers van dit platform over EtnoMarketing, betoogt het wel vaker. De diversiteit onder de pakweg 1,7 miljard burgers in de wereld met een moslimachtergrond is bij wijze van spreken net zo groot als de diversiteit van alle 7,5 miljard wereldburgers. Neem de pakweg 20 tot misschien 30 miljoen alewieten in Turkije, een meer seculier-humanistische stroming binnen de islam. Ook in Nederland behoort al snel een kwart tot een derde van de Turkse Nederlanders tot deze beweging.
Wie naar veel van de grote hotels in Marokko gaat, komt overal Marokkaanse Marokkanen tegen die de flessen alcoholische drank laten aanrukken, vaak in Marokko zelf geproduceerde wijn. Op de foto hierboven een bierdrinker tijdens de Palestijnse variant van het Oktoberfest in het Palestijnse dorp Taybeh, waar het lokaal gebrouwen Taybeh bier vandaan komt. De wijze waarop mensen al dan niet hun religie belijden, verschilt per individu.
In dat kader is ook een artikel van gisteren in dagblad Trouw interessant, waarin wordt beschreven hoe een deel van de Iraakse jongeren zo genoeg heeft van Daesh, het sectarisch-religieuze geweld en de vaak daaraan gelieerde politieke stromingen, dat ze een andere weg kiezen.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.